Nowopolanie

"Dobrym Bogom świeczkę, a tym Złym przynajmniej ogarek"

źródło grafiki ¹⁾

Nowopolanie nazywają się narodem Słowa. Słowo w ich kulturze jest bardzo ważne. Rządy to obrady przywódców plemiennych na polanie centralnej, obradują słowem i składają odpowiednie przysięgi jako podsumowanie obrad. U Nowopolan wykształciła się kasta kapłańska, którzy to wyćwiczeni są w operowaniu słowem. Potrafią słowem ulżyć w bólu, albo wyciszyć zatargi społeczne i pogodzić ze sobą zwaśnione strony. Oczywiście opowiadają też o bogach nowopolańskich, którzy to są uosobieniem cech człowieka złych : Pycha, Chciwość, Nieczystość, Zazdrość, Obrzarstwo, Gniew, Lenistwo i dobrych: Radość, Miłość, Odwaga, Pomysłowość, Pokora,Spokój, Pracowitość Nowopolanie traktują przemiany wewnętrzne, wyżej od przeciwieństw stawianych przez naturę, zasadą jest to że po śmierci trafi się na łono Boga, którego najczęściej się wzywało. Więc lepiej nawet w najgorszych sytuacjach trzymać się tych dobrych cnót. Nowopolanie gdy zjawili się na Wyspie Południowej (czyli poprzednia nazwa Nowej Polany) przejeli ją od wcześniej przebywających tam ludów, m.in. Agnajów i różnych mało zadeklarowanych nacji. Nie użyli jednak w tym celu żadnego oręża , ani ognia. Zadomowili się po środku na wolnych terenach w środku wyspy, na terenie dzisiejdzej stolicy Arkony. Założyli tam zakon kapłański, a później za pomocą słowa , przekonwertowali większość obywateli wyspy na nową wiarę, i zaczęli usuwać kapliczki innych bogów. Ludność tradycyjna morska ostała się co najwyżej w Truso, głównym mieście portowym, ale przekonani o złym wpływie kapłanów wolą ich unikać, i bardzo często zabrali dobytek i opuszczali wyspę. Tradycje nowopolan to święta obchodzone ,związane z porami roku i etapami prac polowych. Np najkrótsza noc roku poświęcona jest bogom Miłości i Radości, a najdłuższa noc roku poświęcona jest bogom Pokory i Spokoju. Przed żniwami dary są składane bogom Obrzarstwa i Chciwości, tak aby się najedli i dali spokój ludziom. Świąt tak jak bogów jest tu dużo.

Sami nowopolanie są już w dużej mierze uodpornieni na najprostsze zabiegi słowne, przy czym nawet zwykli obywateli znają proste sztuczki manipulacji. To powoduje że trudno innym nacjom handlować z nowopolanami, gdyż Ci najczęściej i tak poprowadzą tak rozmową że nowoplanin będzie bardziej zyskowny niż się zapowiadało. Mimo to nowopolanie cieszą się dobrą sławą pracodawców dla najemników. Najemnicy doceniają względnie spokojną pracę (tzn nowopolanie podnajmują najczęściej Murian do ochrony wód, przed piratami, ale to bardziej aby Ci Murianie tymi piratami się nie stali) . Oraz dobre wyżywienie na wyspie. Część narzeka na indoktrynację kapłańską i Ci raczej już nie zatrudniają się tu po raz drugi.

Cechy wyglądy: większość nowopolan, ma jasną karnację i poularne są tu też włosy koloru blond i rude. Popularne są lniane stroje , lub białe tkaniny i ostre kolory z pełnej palety.

Religia: panteon nowopolański
Radość, Miłość, Odwaga, Pomysłowość, Pokora, Spokój, Pracowitość | Pycha, Chciwość, Nieczystość, Zazdrość, Obżarstwo, Gniew, Lenistwo

Miejsce występowania: Nowa Polana, choć zdarzają się pojedyńczy wędrowcy gotowi zwiedzić Świat i kapłani chcący szerzyć swoją wiarę na nowych wyspach.

Język: lokalna ludność ma swój język, część badaczy uważa że pochodzi z północnych lasów i pól Kontynentu. tak samo jak dominująca karnacja skóry.

Stosunek do innych nacji: jako wyspiarz na końcu świata odcieli się od konfliktów i nie mają żadnych ukierunkowanych antypatii. Z chęcia podnajmują zbrojnych najemników do ochrony swoich wód przed piratami, najczęściej murrian. Zdają sobie sprawę że agnajowie są do nich źle nastawieni, od czasu oczyszczenie wyspy z ich bogów.

Imiona - Puszczyk, Róża, Ogar, Jemioł, Dąbrówka, Wierzba, Ryś, Jeż, Sójka, Gołąb, Chrap, Cis, Jawor, Żyłka, Cicha, Nadzieja